Jaarverslag
De Schatkist kocht in 2012 heel wat meer effecten met vervaldag 2013 of later terug dan gepland. Dit deed de bruto-financieringsbehoeften toenemen, en ze beliepen zo 40,54 miljard euro in plaats van de verwachte 38,57 miljard euro.
De netto-financieringsbehoeften – bestaande uit het kastekort in de strikte zin en het saldo van de participaties in en de leningen toegekend aan financiële instellingen en landen – klokten af op 7,98 miljard euro daar waar 7,04 miljard euro verwacht werd. Er diende echter minder langetermijnschuld te worden terugbetaald (25,56 miljard euro) dan het bedrag dat in begin december 2011 ingeschreven werd in het plan en dat 27,67 miljard euro beliep, als gevolg van de belangrijke terugkopen van schuld in december 2011 (door de kasopbrengsten na de succesvolle uitgifte van staatsbons).
Die terugkopen waren met 7,0 miljard euro dit jaar echter opnieuw omvangrijk, en heel wat hoger dan het bedrag van 3,36 miljard euro dat gepland was.
In 2012 gaf de Schatkist in totaal voor 48,01 miljard euro aan leningen op middellange en lange termijn uit, heel wat meer dan gepland en meer dan wat nodig was om de hierboven beschreven financieringsbehoeften te dekken. Het gevolg was dat de netto schuld op korte termijn gevoelig afnam met 7,48 miljard euro (3,39 miljard euro afname voor de schatkistcertificaten, en 4,09 miljard euro aan andere instrumenten). De Schatkist profiteerde dus ten volle van de belangrijke vraag naar Belgisch schuldpapier aan de nochtans lage - en zelfs historisch lage- rentes.
Er werd voor 42,95 miljard euro aan OLO’s uitgegeven en voor 3,07 miljard euro aan Euro Medium Term Notes en Schuldscheine. De vraag naar Staatsbons kelderde evenwel als gevolg van de sterk gedaalde rente. De op vervaldag gekomen schatkistbons voor het Zilverfonds werden verder zoals gewoonlijk geherfinancierd door gelijkaardige instrumenten.
